دفتر معماری رنا دیزاین | ویلا اسبورِز
ویلا اسبورِز
کارفرما: روح اله فرجی اسبورزی
محل پروژه: مازندران، ساری، منطقه اسبورز
سطح زیر بنا: 340 متر مربع در دو طبقه
مساحت زمین: 2000 مترمربع
طراح: رِنا دیزاین (رضا نجفیان)
همکاران طراحی: محمدجواد فرجی، محمدحسین حمزه لویی، صدف دیلمی، مریم نجفیان، مینا نظم جو
سازه: محمد یزدی
زمان طراحی: زمستان 1390
ویلا اسبورِز به درخواست کارفرما در نقطه ای بکر روی تپه ای جنگلی در منطقه ای به نام اسبورِز در 20 کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری طراحی شده است. خلوص، امنیت بالا، داشتن حریم و عدم اشراف از بیرون به داخل بنا و در عین حال فضاهای داخلی دنج و آرام؛ خواسته های اصلی کارفرما برای طراحی این پروژه بوده است.
به منظور حفظ شخصیت توپوگرافی و بکر ماندن سایت، دسترسی به بنا بدون دخل و تصرف در فرم ارگانیک تپه تأمین شده است. این دسترسی در جهت حفظ خلوص فرم بنا نیز در زیر ساختمان امتداد یافته و ورود به بنا را از این بخش بصورت عمودی میسر می سازد. نوع تعبیه دیگر بازشوها در این بنا نیز در جهت حفظ یکپارچگی فرم آن می باشد. بدین گونه که دو وجه انتهایی از حجم به شیشه های تمام قد اختصاص یافته و سایر بازشوها با تداومی برگرفته از فرم، بخش جدایی ناپذیری از حجم را تشکیل می دهند.
تأثیر هندسه ی حجم بیرونی در داخل ساختمان نیز تبلور یافته و باعث ایجاد حس آرامش و پویایی در فضا شده است. فشار نیروهای حجم در داخل بنا به گونه ای طراحی شده که نوعی تقسیم فضایی مناسب و پیوسته ایجاد نماید. بیشترین تأثیر این نیروها در طراحی راه پله ی ارتباطی طبقات به چشم می خورد که کاملاً پیوسته و همگام با فرم اصلی بنا شکل گرفته است. طراحی و قرارگیری سایر فضاهای داخلی با توجه به کیفیت مناسب ارتباط دو بازشوی تمام شیشه ای بنا انجام گرفته است. همچنین امکان استفاده مناسب از کوران طبیعی هوا در داخل بنا نیز فراهم شده و در عین حال با ایجاد ارتباط بصری مناسب بین دو بازشوی اصلی، حس احاطه شدن در طبیعت به مخاطب القا می شود. در نهایت با قاب کردن طبیعت در فضاهای داخلی اصلی این بنا تجربه ای جدید برای مخاطب خلق شده تا شور و هیجان طلوع و حس آرامش غروب را در منظر قاب خانه ی خود مشاهده نماید.
کارفرما: روح اله فرجی اسبورزی
محل پروژه: مازندران، ساری، منطقه اسبورز
سطح زیر بنا: 340 متر مربع در دو طبقه
مساحت زمین: 2000 مترمربع
طراح: رِنا دیزاین (رضا نجفیان)
همکاران طراحی: محمدجواد فرجی، محمدحسین حمزه لویی، صدف دیلمی، مریم نجفیان، مینا نظم جو
سازه: محمد یزدی
زمان طراحی: زمستان 1390
ویلا اسبورِز به درخواست کارفرما در نقطه ای بکر روی تپه ای جنگلی در منطقه ای به نام اسبورِز در 20 کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری طراحی شده است. خلوص، امنیت بالا، داشتن حریم و عدم اشراف از بیرون به داخل بنا و در عین حال فضاهای داخلی دنج و آرام؛ خواسته های اصلی کارفرما برای طراحی این پروژه بوده است.
به منظور حفظ شخصیت توپوگرافی و بکر ماندن سایت، دسترسی به بنا بدون دخل و تصرف در فرم ارگانیک تپه تأمین شده است. این دسترسی در جهت حفظ خلوص فرم بنا نیز در زیر ساختمان امتداد یافته و ورود به بنا را از این بخش بصورت عمودی میسر می سازد. نوع تعبیه دیگر بازشوها در این بنا نیز در جهت حفظ یکپارچگی فرم آن می باشد. بدین گونه که دو وجه انتهایی از حجم به شیشه های تمام قد اختصاص یافته و سایر بازشوها با تداومی برگرفته از فرم، بخش جدایی ناپذیری از حجم را تشکیل می دهند.
تأثیر هندسه ی حجم بیرونی در داخل ساختمان نیز تبلور یافته و باعث ایجاد حس آرامش و پویایی در فضا شده است. فشار نیروهای حجم در داخل بنا به گونه ای طراحی شده که نوعی تقسیم فضایی مناسب و پیوسته ایجاد نماید. بیشترین تأثیر این نیروها در طراحی راه پله ی ارتباطی طبقات به چشم می خورد که کاملاً پیوسته و همگام با فرم اصلی بنا شکل گرفته است. طراحی و قرارگیری سایر فضاهای داخلی با توجه به کیفیت مناسب ارتباط دو بازشوی تمام شیشه ای بنا انجام گرفته است. همچنین امکان استفاده مناسب از کوران طبیعی هوا در داخل بنا نیز فراهم شده و در عین حال با ایجاد ارتباط بصری مناسب بین دو بازشوی اصلی، حس احاطه شدن در طبیعت به مخاطب القا می شود. در نهایت با قاب کردن طبیعت در فضاهای داخلی اصلی این بنا تجربه ای جدید برای مخاطب خلق شده تا شور و هیجان طلوع و حس آرامش غروب را در منظر قاب خانه ی خود مشاهده نماید.
