دفتر دیگر | خانه شریفی ها
خانه شریفی ها
معمار: علیرضا تغابنی (دفتر دیگر)
موقعیت: تهران، دروس
همکاران طراحی: روح الله رسولی، فریده آقا محمدی، شهناز گوهربخش، مجتبی مرادی، نگار رهنما زاده، عسل کرمی، مجید جهانگیری، مسعود ساقی، حسین نقوی، فاطمه طباطباییان، ایمان جلیلوند
نظارت: علیرضا تغابنی، شهناز گوهربخش
طراحی منظر: بابک صدری، امید عباس فرد
سازه: شرکت ایمان سازه فدک
تاسیسات مکانیکی: هوفر اسماعیلی
تأسیسات الکتریکی: محمد ترکمانی
عکس: پرهام تقی اف، سالار مطهری، مجید جهانگیری، ماندانا منصوری
انتقادات زیادی به معماری رو به انحطاط ما به خصوص بعد از انقلاب اسلامی وجود دارد. به طور کلی تقلیدهای کورکورانه، سبک های التقاطی و دور از فرهنگ ما، دور بودن از تکنولوژی های نو و سبک سازی، بهینه نبودن از لحاظ مصرف انرژی و ذخیره آن و بسیاری دیگر از این دست انتقادات به معماری امروز ما وارد است. با این وجود هر از گاهی معمارانی خوش ذوق و فرهیخته به مدد کارفرمایان فهیم دست به خلق آثاری می زنند که حتی در ابعاد جهانی شهره می شوند. یکی از مثال های بارز و فاخر این دست خانه شریفی ها است که در تهران و محله دروس واقع است. خانه شریفی ها توسط دفتر معماری دیگر طراحی شده است. این ساختمان در ۷ طبقه بوده و دارای آسانسور، استخر و سالن ورزشی می باشد. مسئله قابل توجه این است که این خانه دارای سه اتاق شبیه به جعبه های چوبی بزرگ است که با استفاده از یک سیستم دوار قابلیت چرخش دارد. خانه شریفی ها در سال ۲۰۱۳ تکمیل شده است و متراژ کلی آن ۱۴۰۰ مترمربع می باشد. با توجه به اندازه آن و طراحی غیر معمول، طرح این خانه پیچیده می باشد، و نگاهی به طرح های معماری در گالری می باشد که برای کامل تر شدن ایده آن و چگونگی قرارگیری آن در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است.
دو طبقه زیرزمین شامل سالن ورزشی و امکانات تفریحی از قبیل یک میز بیلیارد می باشد، در حالی که طبقه همکف شامل پارکینگ و سرایداری است. طبقه اول و دوم شامل فضایی خانوادگی و امکاناتی از جمله آشپزخانه، سالن، اتاقی برای تماشای تلویزیون و قسمتی برای پیانو می باشد. در نهایت طبقه باقی مانده شامل اتاق خواب، حمام، آشپزخانه و سالنی دیگر می باشد.
در این ساختمان سه اتاق خواب وجود دارد که در آب و هوای سرد قابلیت بسته شدن را دارد. با این حال، هنگامی که خورشید بیرون می آید، هر اتاق می تواند با لمس یک دکمه ۹۰ درجه به سمت خارج بچرخد و در حالی که این اتاق ها در حالت باز قرار داشته باشند امکان استفاده از نور و تهویه وجود خواهد داشت.
در یک کلام می توان گفت که این خانه توانایی دائم تغییر برای استفاده بهینه از فضاها، نور و … را دارد که بیشتر این توانایی ها با هوشمند سازی ساختمان (BMS) فراهم شده است.
این ساختمان از حد قانونی شهرداری سه متر عقب نشینی کرده که نور طبقه زیرین را به وسیله صفحات شیشیه ای فراهم کند. در این طبقه فضای باشگاه و… وجود دارد که مجسمه های براق واقع در آن تلالو نور را انعکاس زیبایی می بخشد.
سازه متحرک توسط دستگاه های سی ان سی آلمانی، کمپانی های ساخت استیل و کشتی سازی اجرا شد. دیتیل های ریل دستی و کنترل تزریق هوا بحث اصلی بود (در باکس متحرک)، تا شدن نرده ها و تغییرات در لبه جعبه ها و کناره پنجره ها مشکل هوابندی را حل کرد.
معمار: علیرضا تغابنی (دفتر دیگر)
موقعیت: تهران، دروس
همکاران طراحی: روح الله رسولی، فریده آقا محمدی، شهناز گوهربخش، مجتبی مرادی، نگار رهنما زاده، عسل کرمی، مجید جهانگیری، مسعود ساقی، حسین نقوی، فاطمه طباطباییان، ایمان جلیلوند
نظارت: علیرضا تغابنی، شهناز گوهربخش
طراحی منظر: بابک صدری، امید عباس فرد
سازه: شرکت ایمان سازه فدک
تاسیسات مکانیکی: هوفر اسماعیلی
تأسیسات الکتریکی: محمد ترکمانی
عکس: پرهام تقی اف، سالار مطهری، مجید جهانگیری، ماندانا منصوری
انتقادات زیادی به معماری رو به انحطاط ما به خصوص بعد از انقلاب اسلامی وجود دارد. به طور کلی تقلیدهای کورکورانه، سبک های التقاطی و دور از فرهنگ ما، دور بودن از تکنولوژی های نو و سبک سازی، بهینه نبودن از لحاظ مصرف انرژی و ذخیره آن و بسیاری دیگر از این دست انتقادات به معماری امروز ما وارد است. با این وجود هر از گاهی معمارانی خوش ذوق و فرهیخته به مدد کارفرمایان فهیم دست به خلق آثاری می زنند که حتی در ابعاد جهانی شهره می شوند. یکی از مثال های بارز و فاخر این دست خانه شریفی ها است که در تهران و محله دروس واقع است. خانه شریفی ها توسط دفتر معماری دیگر طراحی شده است. این ساختمان در ۷ طبقه بوده و دارای آسانسور، استخر و سالن ورزشی می باشد. مسئله قابل توجه این است که این خانه دارای سه اتاق شبیه به جعبه های چوبی بزرگ است که با استفاده از یک سیستم دوار قابلیت چرخش دارد. خانه شریفی ها در سال ۲۰۱۳ تکمیل شده است و متراژ کلی آن ۱۴۰۰ مترمربع می باشد. با توجه به اندازه آن و طراحی غیر معمول، طرح این خانه پیچیده می باشد، و نگاهی به طرح های معماری در گالری می باشد که برای کامل تر شدن ایده آن و چگونگی قرارگیری آن در کنار یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است.
دو طبقه زیرزمین شامل سالن ورزشی و امکانات تفریحی از قبیل یک میز بیلیارد می باشد، در حالی که طبقه همکف شامل پارکینگ و سرایداری است. طبقه اول و دوم شامل فضایی خانوادگی و امکاناتی از جمله آشپزخانه، سالن، اتاقی برای تماشای تلویزیون و قسمتی برای پیانو می باشد. در نهایت طبقه باقی مانده شامل اتاق خواب، حمام، آشپزخانه و سالنی دیگر می باشد.
در این ساختمان سه اتاق خواب وجود دارد که در آب و هوای سرد قابلیت بسته شدن را دارد. با این حال، هنگامی که خورشید بیرون می آید، هر اتاق می تواند با لمس یک دکمه ۹۰ درجه به سمت خارج بچرخد و در حالی که این اتاق ها در حالت باز قرار داشته باشند امکان استفاده از نور و تهویه وجود خواهد داشت.
در یک کلام می توان گفت که این خانه توانایی دائم تغییر برای استفاده بهینه از فضاها، نور و … را دارد که بیشتر این توانایی ها با هوشمند سازی ساختمان (BMS) فراهم شده است.
این ساختمان از حد قانونی شهرداری سه متر عقب نشینی کرده که نور طبقه زیرین را به وسیله صفحات شیشیه ای فراهم کند. در این طبقه فضای باشگاه و… وجود دارد که مجسمه های براق واقع در آن تلالو نور را انعکاس زیبایی می بخشد.
سازه متحرک توسط دستگاه های سی ان سی آلمانی، کمپانی های ساخت استیل و کشتی سازی اجرا شد. دیتیل های ریل دستی و کنترل تزریق هوا بحث اصلی بود (در باکس متحرک)، تا شدن نرده ها و تغییرات در لبه جعبه ها و کناره پنجره ها مشکل هوابندی را حل کرد.
