ساختمان مسکونی ازگل
معمار: هومن بالازاده (دفتر هوبا دیزاین)
موقعیت: تهران، ازگل
مدیر پروژه: هومن فعالی
گروه طراحی: هومن فعالی، مونا رضوی
عکاس: پرهام تقی اف

توسعه شهری نوین تهران در دهه اخیر، تغییراتی را به نسبت فضاهای باز و نیمه باز، به فضاهای بسته، در واحدهای مسکونی تحمیل کرده است. این تغییرات در سال های اخیر شیوه زندگی ساکنان تهران را به نوعی تحت تأثیر قرار داده است و آپارتمان های کوچکتر که حداقل دسترسی به فضاهای باز و با نیمه باز دارند، گسترش یافته اند. نقطه کانونی در  پژوهش این پروژه، کشف نیازهای ضروری برای مدل های جدید مسکونی در تهران می باشد.
این پروژه در منطقه ازگل تهران در کنار زمینی ساخته نشده، واقع شده است. بنابراین ساختمان می تواند در سه وجه (شمال، جنوب و شرق) نمای بیرونی داشته باشد. پروژه شامل یک سطح دوبلکس( در طبقه دوم و سوم) و واحد میهمان (در طبقه اول) می باشد. این ساختمان مسکونی سه طبقه برای یک خانواده طراحی شده بود. هدف اصلی پروژه گسترش فضای باز و نیمه باز در داخل ساختمان بود. فراهم ساختن تهویه و نور طبیعی و همچنین افزایش تعامل فضای سبز با سایر عملکردهای خانه در طی فرآیند طراحی مورد توجه قرار گرفته بود.
عرض باریک این ساختمان محدودیت های را برای برنامه ریزی های داخلی بوجود آورد. این محدودیت ها باعث شد تا گروه طراحی بر نوع گردش عمودی در سراسر ساختمان و  بازچینش آن به سمت یک راه پله نیمه باز در یک طرف ساختمان، بازنگری کنند. این راه پله، حیاط را به سمت فضای باز در طرف دیگر ساختمان متصل می سازد و بدین ترتیب هوای تازه و مطبوع در تمامی طبقات حرکت می کند. این فضا به عنوان یک راهرو عمل می کند و ارتباط بصری بین حیاط، آسمان و شهر را فراهم می سازد.
یکی دیگر از عناصر مهم طراحی این بود که انعطاف پذیری کارآمدی را برای بالکن اصلی، در ارتباط با فضای داخلی و خارجی فراهم سازد. این وضعیت با ایجاد فضایی بدست می آید که که بتواند به فضای باز، نیمه باز و بسته در شرایط مختلف آب و هوایی تبدیل شود. درفصل زمستان، این فضا بخشی از محوطه داخلی می شود. از طرفی دیگر، در فصل تابستان، می تواند یک بالکن نیمه باز باشد.
عرض ساختمان به سه بخش تقسیم شده است که فضای داخلی را سازماندهی می کنند. بالکن نیمه باز در بخش میانی طرح قرار گرفته است، و تمامی گردش های عمودی در یک بخش برای بهینه ساختن استفاده از فضا در ساختمان قرار می گیرد.
آجر سنتی به عنوان متریال پایه، در نمای ساختمان، استفاده شده است. در بخشی از نمای ساختمان آجر ها به صورت مورب قرار گرفته اند تا  نور به فضای داخلی بتابد و به علاوه بتوان نمای بیرونی را مشاهده کرد. چینش آجر به این صورت اشراف به داخل ساختمان را کاهش می دهد. تغییرات نور در طول روز طیف های متفاوتی از نور و سایه را ایجاد می کند. مقصود در اینجا تأکید بر اهمیت تغییرات نور خورشید در فصول مختلف سال می باشد.