رستوران گرانو
معمار: هومن بالازاده (هوبا طرح)
موقعیت: تهران، خیابان ضرابخانه
تاریخ: 1392
کارفرما: علیرضا علیپور و سیامک حافظان
تیم طراحی: الهام سیفی آزاد، بهنام برزگر، مونا رضوی، بهرام افسری
تأسیسات و مجری برق: محمد فرد
مجری پروژه: علیرضا علیپور
عکس: پرهام تقی اف
این پروژه بازسازی و تبدیل فضای یک فروشگاه لوازم برقی به یک رستوران بود که موقعیت آن در خیابانی یکطرفه در یک دسترسی اصلی شهری قرار داشت. ما در روند بازسازی یکسری از اجزای ثابت مانند دیوارها، سقف کاذب و ویترین فروشگاه را حذف و با توجه به نیازهای عملکردی و کاربری، سعی کردیم تعریفی جدید از المانهای داخلی و بیرونی رستوران ارائه دهیم.
از هدفهای طراحی در این پروژه
ایجاد یک فضای پیوسته از بیرون به درون بود، به طوری که جریان پیوستهی کالبدی طرح بتواند از تمامی عناصر داخلی و بیرونی -مانند تابلوی ورودی، نورپردازی، سقف، دیوار، مبلمان و تابلوهای داخل فضا تعریفی یکپارچه عرضه کند؛ و هدف دیگری که در طراحی دنبال میشد، ایجاد پرسپکتیوهای متنوع در زوایای مختلف داخل و بیرون پروژه نسبت به حجم، نور و رنگ در درون فضا بود.
بر اساس اهداف مطرحشده، تکنیک طراحی از دو صفحهی متداخلِ درهم حاصل شد و صفحههای پروژه بر اساس وضع موجود ساختمان و همچنین بر اساس نیاز طراحی پروژه شکل گرفتند. در شکلگیری هندسی پروژه نیز با توجه به وضعیت موجود رستوران که از دو بخش با ارتفاعات متفاوت تشکیل شده بود، تلاش کردیم تا این دو فضا را با هم یکپارچه کنیم. در هندسهی طراحی سعی شد تا با توجه به حرکت یکطرفهی اتومبیلها، نما دارای جذابیت بصری بوده و افراد را از نظر بصری به فضای داخل رستوران راهنمایی کند. پس از ورود به فضایی با ارتفاع سقف بلند، وارد بخش دیگر رستوران میشوید که شامل کانتر سفارشات و آشپزخانه است.
هومن بالازاده، طراح پروژه در مورد کانسپت و روند اجرای پروژه چنین بیان می دارد: ما قصد داشتیم مطابق اهداف به روشی دست پیدا کنیم که بر اساس آن فرمدهی تمامی المانهای مورد نیاز رستوران را در قالب ایدهای یکپارچه به وجود آورده و تا حد امکان از ترکیببندی المانهای مختلف بپرهیزیم؛ در ابتدا عناصر مختلفی مانند مبلمان، تابلوها، نورپردازی، سقف، دیوار، تجهیزات الکتریکی و مکانیکی و تابلوهای ورودی را به عنوان المانهای طراحی در نظر گرفتیم و سپس اقدام به پایهریزی روشی کردیم که تمامی این المانها را با ساختاری یکپارچه به وجود آورد. در اینجا به جای آنکه تابلویی روی دیوار نصب شود، چراغی از دیوار آویزان و یا مبلمانها در محلهایی مجزا در فضا چیده شوند، تمامی عناصر با یکدیگر ادغام شدند تا فضایی یکپارچه داشته باشیم.
تبدیل سطوح به نوارهای درهمتنیده به منظور رسیدن به کیفیتی بود که بتواند عناصر مختلف را به یکدیگر تبدیل کرده و در عین حال کلیت واحد و یکپارچهای را در فضا خلق کند. نوارها به صورت یکدرمیان تعریفکنندهی هریک از نیازهای طراحی هستند، چنان که فضا از تقسیم یکدرمیان دو صفحه به وجود آمده است: صفحهی A و صفحهی B.
صفحهی A: تعریفکننده رنگ است و تصاویری آبستره از رنگهای گرم و برگرفته از طبیعت پاییز بر روی این نوارها چاپ شده است. این رنگها با توجه به هندسهی سهبعدی طرح و به منظور هماهنگی با آن، در زمینهی سفید محو شدهاند. رنگهای بهکاررفته در بین نوارها باعث شده تا پرسپکتیوهای دریافتی از هر زاویه دارای تنوع و حس منحصربهفردی باشند. این عامل به محل نشستن افراد نیز هویتی مستقل میبخشد.
صفحهی B: نورپردازی فضا و مبلمان را تعریف میکند. ما در نورپردازی فضای این رستوران از نورهای کممصرف SMD کردیم که به صورت مخفی در پشت نوارها نصب شدند. این نورها با توجه به هندسهی سطوح A و B و تناسبات آنها با یکدیگر و همچنین رنگهای بهکاررفته، منجر به خلق پرسپکتیو متفاوت و جالبی از رنگ و نور در فضا شده که در حالت نشسته و در حالت حرکت در فضا قابل ادراک خواهند بود.
نوآوریها و مزایای پروژه
ادغام المانهای داخلی فضا مانند نورپردازی، دیوارها، سقف، تابلوهای مورد نیاز فضا، مبلمان و تابلوی ورودی با یکدیگر و به منظور خلق یک معماری یکپارچه با یک شیوهی اجرایی بهنسبت کمهزینه صورت گرفت. با توجه به اینکه متریالها از سازههای فلزی، گچ برگ و ام دی اف هستند و در نورپردازی فضا نیز ازSMD های رشتهای کمهزینه استفاده شده، هزینهی اجرا بهنسبت پایین بوده است.