استودیو طراحی فرشاد مهدی‌زاده | ساختمان تجاری چشم تهران
ساختمان تجاری چشم تهران
معمار: فرشاد مهدی‌زاده
موقعیت: تهران، خیابان شریعتی
مساحت: ۷۰۰۰۰ مترمربع
هدف پروژه چشم تهران، طراحی نما و ساماندهی دوباره یک سازه بزرگ مقیاس بود که در یکی از خیابان های اصلی تهران واقع شده و توسط فرشاد مهدی زاده طراحی مجدد شده است. این خیابان یکی از دو شریان های شهری است که بازار بزرگ تهران را به منطقه متمول شهر در نزدیکی کوه های شمالی متصل می کند. این دو خیابان شمال به جنوب، نقشی حیاتی در رشد و توسعه فعلی تهران دارند و مراکز خرید زیادی در بافت آنها ایجاد شده است. تهران سه مرکزخرید اصلی دارد: بازار بزرگ در جنوب، مراکز خرید در شمال، و مغازه هایی که در بدنه خیابان های اصلی وجود دارند. در واقع، ساختار اصلی این خیابان ها را مغازه هایی تشکیل می دهند که در دو طرف آنها جداگانه فعالیت می کنند و از طریق پیاده رو ها به هم متصل می شوند.
سازه فعلی، به عنوان یک مرکز خرید در ۹ طبقه طراحی شده است، ولی با در نظر گرفتن موقعیت آن در خیابانی پر از مغازه های کوچک و خرده فروشی، چنین برنامه بزرگ مقیاسی در این بافت، با توجه به رفتار متفاوت آن، دوام نخواهد آورد. واضح است که یک مرکز خرید از طریق دسترسی وسایل نقلیه به پارکینگ آن به فعالیت خود ادامه می دهد و این یک مزیت است که افراد بسیاری را به خود جذب می کند. با این حال، در این نقطه مخصوص، بقای سازه مستقیما به ارتباط و تعامل مردم و فروشگاه ها بستگی دارد. این روشی است که یک ساختمان چشم تهران می تواند در خیابان شریعتی فعالیت کند. ایجاد این ارتباط به سامان دهی و ایده های ایجاد بستگی دارد که کارکرد سازه را از یک مرکز خرید بسته بندی شده به یک خیابان عمودی تغییر می دهد. برای دست یافتن به چنین ایده ای، نمای اصلی ساختمان باید رو به فضای عمومی باشد و راهرویی برای عبور و رسیدن به قسمت های اصلی داشته باشد.
معمار: فرشاد مهدی‌زاده
موقعیت: تهران، خیابان شریعتی
مساحت: ۷۰۰۰۰ مترمربع
هدف پروژه چشم تهران، طراحی نما و ساماندهی دوباره یک سازه بزرگ مقیاس بود که در یکی از خیابان های اصلی تهران واقع شده و توسط فرشاد مهدی زاده طراحی مجدد شده است. این خیابان یکی از دو شریان های شهری است که بازار بزرگ تهران را به منطقه متمول شهر در نزدیکی کوه های شمالی متصل می کند. این دو خیابان شمال به جنوب، نقشی حیاتی در رشد و توسعه فعلی تهران دارند و مراکز خرید زیادی در بافت آنها ایجاد شده است. تهران سه مرکزخرید اصلی دارد: بازار بزرگ در جنوب، مراکز خرید در شمال، و مغازه هایی که در بدنه خیابان های اصلی وجود دارند. در واقع، ساختار اصلی این خیابان ها را مغازه هایی تشکیل می دهند که در دو طرف آنها جداگانه فعالیت می کنند و از طریق پیاده رو ها به هم متصل می شوند.
سازه فعلی، به عنوان یک مرکز خرید در ۹ طبقه طراحی شده است، ولی با در نظر گرفتن موقعیت آن در خیابانی پر از مغازه های کوچک و خرده فروشی، چنین برنامه بزرگ مقیاسی در این بافت، با توجه به رفتار متفاوت آن، دوام نخواهد آورد. واضح است که یک مرکز خرید از طریق دسترسی وسایل نقلیه به پارکینگ آن به فعالیت خود ادامه می دهد و این یک مزیت است که افراد بسیاری را به خود جذب می کند. با این حال، در این نقطه مخصوص، بقای سازه مستقیما به ارتباط و تعامل مردم و فروشگاه ها بستگی دارد. این روشی است که یک ساختمان چشم تهران می تواند در خیابان شریعتی فعالیت کند. ایجاد این ارتباط به سامان دهی و ایده های ایجاد بستگی دارد که کارکرد سازه را از یک مرکز خرید بسته بندی شده به یک خیابان عمودی تغییر می دهد. برای دست یافتن به چنین ایده ای، نمای اصلی ساختمان باید رو به فضای عمومی باشد و راهرویی برای عبور و رسیدن به قسمت های اصلی داشته باشد.
