احتمالا شما هم به عنوان معمار براتون پیش اومده که از هر دری سخنی میشه ربطش رو به درسی که خوندین پیدا می‏کنید و حرفی برای زدن دارین. به قول معروف معماری دریایی با عمق یک سانتی‏متر از تمام دانش‏هاست. 
معمارها در طول دوره تحصیلشون به غیر از یادگیری طراحی ساختمان، مهارت‏های دیگه‏ای هم کسب می‏کنن، مثل حل خلاقانه مسئله، مدیریت پروژه، توجه زیاد به جزئیات، هماهنگی تیم ها و پاسخگویی دقیق به نیازهای مصرف کننده. بنابراین، معماری اغلب ابزارهای لازم را برای طراحی در هر مقیاسی - از طراحی شهری تا طراحی محصول - و کشف سایر زمینه‌های خلاقانه مثل هنر، عکاسی، روزنامه‌نگاری یا طراحی صنعتی فراهم می‌کند. از بین بسیاری از امکاناتی که باز می شود، به ویژه برای بسیاری رایج است که به جای پیروی از مسیر سنتی، به سمت طراحی مبلمان، به ویژه طراحی صندلی، جهش کنند.

چرا معمارها صندلی طراحی می کنند؟
طراحی یک صندلی موفق علاوه ‏بر نمایش انسجام فرم و عملکرد، سطح هنر رو بالا می‏بره. بنابراین، در عین حال که معمار صحنه را طراحی می‏کند، یک صندلی می تواند تأثیر زیادی بر هویت اتاق داشته باشد. با در نظر گرفتن این موضوع، دلایل مختلفی وجود دارد که چرا معماران طراحی صندلی را انتخاب می کنند:
• آنها ممکن است طراحی صندلی را فرصتی برای تقویت خلاقیت خودبدانند.
• شالوده تکنیک‏های خود در یک حوزه جدید به‏کار بگیرند.
• کوچکترین جزئیات ساختمان های خود را طراحی کنند.
• نوع جدیدی از نزدیکی به کاربر را تجربه کنند.
• البته که خیلی‏ها هم با این شغل سنتی ارضا نمی‏شوند و در نتیجه موفقیت بیشتری در طراحی صندلی پیدا می کنند. 

صندلی لوا (Leva Chair)، طراح: Norman Foster، سال طراحی: 2019، متریال: چوب | این صندلی با الهام از استحکام و پارو به صورت ارگونومی طراحی شده. پشتی و بازوهای آن از یک تکه الوار یکپارچه در اثر حرارت و بخار ساخته شده.

صندلی سالن ایمز (Eames Lounge Chair)، طراح: Charles and Ray Eames، سال طراحی: 1948، متریال: پلی وود-چرم، سبک: مدرن | در دهه 1950، چارلز و ری پروژه ای را برای طراحی یک صندلی گران قیمت و لوکس انجام دادند. قرار بود مدرن، شیک و راحت باشد، بنابراین نمادین ترین قطعه قرن بیستم متولد شد: صندلی راحتی ایمز. این صندلی در دکوراسیون داخلی برای افزودن سبک و کارکرد مورد استفاده قرار می گیرد، راحتی و زیبایی بصریش، آن را به قطعه ای تبدیل کرده است که طراحان داخلی را تا ابد همراهی می کند.

صندلی بارسلونا (Barcelona Chair)، طراح: Mies van Der rohe، سال طراحی: 1929، متریال: کروم روی قاب فولادی-چرم، سبک: مدرن | صندلی بارسلونا برای غرفه آلمان برای نمایشگاه جهانی بارسلون در سال 1929 توسط میس ون درروهه با همکاری لیلی رایش طراحی شد. سبک او به طرز فریبنده‌ای ساده با خطوط تمیز و با استفاده از مواد مدرن تحت فلسفه معروف او یعنی "کمتر بیشتر است." طراحی شده بود، هر قطعه از صندلی بارسلونا ادای احترامی است به پیوند نوآوری طراحی مدرن و ساخت استثنایی. میس ون درروهه با زیرکی تمام با تلفیق نمادهای صنعتی و چرم لوکس یک صندلی مدرن و جاودانه خلق کرده است.

Torq Chair، طراح: Daniel Libeskind، سال طراحی: 2010، متریال: فلز-چرم | این صندلی الهام گرفته شده از موزه‌ هنر‌های معاصر میلان است که خود الهامی از کتیبه‌ی فیگور انسان در مربع و دایره‌ی لئونارد داوینچی است. کانسپت Torq گفتمانیست که از دوره‌ی مبلمان فولادی سنتی در جنبش باوهاس شروع میشود و از دوره‌ی آرت دکو گذر می کند و به زمان حال می رسد.

صندلی تخم مرغی (Egg Chair)، طراح: Arne Jacobsen، سال طراحی: 1958، متریال: قاب فولادی، روکش پارچه ای، سبک: مدرن | آرنه یاکوبسن صندلی "تخم مرغ" را برای لابی و قسمت های پذیرایی هتل SAS Royal در کپنهاگ طراحی کرد. سفارش طراحی تمام عناصر ساختمان هتل و همچنین مبلمان، فرصت بزرگ یاکوبسن بود تا تئوری های طراحی و معماری یکپارچه خود را عملی کند. Egg در طیف گسترده‌ای از روکش‌های پارچه‌ای و همچنین چرم موجود است که همیشه با پایه‌ای ستاره‌دار از آلومینیوم صیقلی ترکیب می‌شود، که برای افزودن رنگ، زرق و برق و شکلی ارگانیک به فضا عالی است.

صندلی رحم (Womb Chair)، طراح: Eeron Saarinen، سال طراحی: 1948، متریال: قاب فولادی، روکش پارچه ای | صندلی رحم یکی از نمادین ترین و راحت ترین صندلی های جنبش مبلمان مدرن است. این صندلی برای دادن شکل و رنگ به فضا ایده آل است. با توجه به شکل ارگانیک و خطوط نرمی که این طرح را شکل می دهد، برای استفاده در فضای داخلی به عنوان یک قطعه برجسته برای لذت بردن از نقاط و پرسپکتیوهای مختلف عالی است.

صندلی پروانه (Butterfly Chair)، طراحان: Antonio Bonet, Juan Kurchan and Jorge Ferrari. سال طراحی: 1938، متریال: قاب فلزی، چرم | این صندلی دارای یک قاب لوله‌ای شکل و یک بند بزرگ است که از بالاترین نقاط آن آویزان شده است و یک صندلی معلق را ایجاد بوجود آورده. این صندلی به راحتی قابل جابجایی، تمیز کردن است و یکی از نمادین ترین قطعات ساخته شده در آمریکای لاتین است. امروزه می بینیم که به عنوان یک قطعه کلیدی در پیچیده ترین و مدرن ترین طراحی های داخلی استفاده می شود. جالبه که بدونید بیش از پنج میلیون نسخه در دهه 1950 از این محصول تولید شده.

اگر علاقمند به اطلاعات بیشتری درباره انواع صندلی ها هستید به شما پیشنهاد می کنم مستندی که لینکش در زیر قرار گرفته رو حتما ببینید. https://www.vitra.com/en-un/magazine/details/chair-times