فهرست نهایی «ریبــا» برای دریافت جایزه استرلینگ ۲۰۲۵
1404/6/14
مؤسسه سلطنتی معماران بریتانیا فهرست نهایی شش پروژه برجسته را برای دریافت جایزه استرلینگ 2025، اعلام کرده است. این فهرست شامل پروژه‌هایی با کاربری‌های متنوع، از بازسازی برج الیزابت تا خانه‌های خصوصی نوآورانه و مراکز تحقیقاتی پیشرفته است که همگی به دلیل کیفیت طراحی و پاسخگویی به چالش‌های معاصر انتخاب شده‌اند.
در میان نامزدها، پروژه بازسازی برج الیزابت (بیگ بن) در لندن، اثر شرکت معماری «پورسل»، بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. این پروژه که به عنوان «یک کلاس درس واقعی در حفاظت و صنعتگری» توصیف شده، گسترده‌ترین مرمت این بنای نمادین در تاریخ 160 ساله آن بوده است.
یکی دیگر از این پروژه‌ها، کالج مد لندن، طراحی شده توسط «الیز و موریسون» است که به عنوان یک «کارخانه مد قرن بیست و یکمی» شناخته می‌شود. این چهارمین بار است که این شرکت معتبر نامزد دریافت این جایزه می‌شود.
خانه سالمندان اَپل‌بی بلو، اثر شرکت «ویترفورد واتسون مان»، یک مجتمع مسکونی اجتماعی برای افراد بالای 65 سال است که به دلیل طراحی انسان‌محور خود تحسین شده است.
همچنین، خانه نیوا، اثر «تاکرو شیمازاکی»، یک خانه خصوصی پاویون مانند است که به عنوان «طرحی برای مسکن قابل دسترس» و متناسب با نیازهای فردی که از ویلچر استفاده می‌کند، طراحی شده است.
خانه هیستینگز، اثر «هیو استرنج»، یک پروژه بازسازی و توسعه خلاقانه برای یک خانه دهه 1980 است که با استفاده از فرم‌های فلزی و چوبی، ارتباط جدیدی با باغ اطراف خود برقرار کرده است.
در نهایت، مرکز تحقیقاتی شرکت داروسازی «آسترازنکا» که توسط شرکت مشهور «هرتزوگ و دمورن» با همکاری «بی‌دی‌پی» طراحی شده، برای دریافت این جایزه معتبر نامزد شده است.
کریس ویلیامسون، رئیس مؤسسه سلطنتی معماران بریتانیا، بیان کرد که این پروژه‌ها به دلیل پرداختن به «فوری‌ترین چالش‌های زمان ما» با «خلاقیت، سازگاری و دقت» انتخاب شده‌اند. او افزود که این ساختمان‌ها، از بازسازی حساس یک نماد ملی گرفته تا مراکز تحقیقاتی پیشرفته و مسکن‌های باکیفیت، نشان‌دهنده قدرت معماری در غنی‌سازی جامعه و شکل دادن به آینده‌ای پایدارتر و فراگیرتر هستند.
در میان نامزدها، پروژه بازسازی برج الیزابت (بیگ بن) در لندن، اثر شرکت معماری «پورسل»، بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. این پروژه که به عنوان «یک کلاس درس واقعی در حفاظت و صنعتگری» توصیف شده، گسترده‌ترین مرمت این بنای نمادین در تاریخ 160 ساله آن بوده است.
یکی دیگر از این پروژه‌ها، کالج مد لندن، طراحی شده توسط «الیز و موریسون» است که به عنوان یک «کارخانه مد قرن بیست و یکمی» شناخته می‌شود. این چهارمین بار است که این شرکت معتبر نامزد دریافت این جایزه می‌شود.
خانه سالمندان اَپل‌بی بلو، اثر شرکت «ویترفورد واتسون مان»، یک مجتمع مسکونی اجتماعی برای افراد بالای 65 سال است که به دلیل طراحی انسان‌محور خود تحسین شده است.
همچنین، خانه نیوا، اثر «تاکرو شیمازاکی»، یک خانه خصوصی پاویون مانند است که به عنوان «طرحی برای مسکن قابل دسترس» و متناسب با نیازهای فردی که از ویلچر استفاده می‌کند، طراحی شده است.
خانه هیستینگز، اثر «هیو استرنج»، یک پروژه بازسازی و توسعه خلاقانه برای یک خانه دهه 1980 است که با استفاده از فرم‌های فلزی و چوبی، ارتباط جدیدی با باغ اطراف خود برقرار کرده است.
در نهایت، مرکز تحقیقاتی شرکت داروسازی «آسترازنکا» که توسط شرکت مشهور «هرتزوگ و دمورن» با همکاری «بی‌دی‌پی» طراحی شده، برای دریافت این جایزه معتبر نامزد شده است.
کریس ویلیامسون، رئیس مؤسسه سلطنتی معماران بریتانیا، بیان کرد که این پروژه‌ها به دلیل پرداختن به «فوری‌ترین چالش‌های زمان ما» با «خلاقیت، سازگاری و دقت» انتخاب شده‌اند. او افزود که این ساختمان‌ها، از بازسازی حساس یک نماد ملی گرفته تا مراکز تحقیقاتی پیشرفته و مسکن‌های باکیفیت، نشان‌دهنده قدرت معماری در غنی‌سازی جامعه و شکل دادن به آینده‌ای پایدارتر و فراگیرتر هستند.
Elizabeth Tower, London, by Purcell
Elizabeth Tower, London, by Purcell
London College of Fashion, by Allies and Morrison
London College of Fashion, by Allies and Morrison
Appleby Blue, London, by Witherford Watson Mann
Appleby Blue, London, by Witherford Watson Mann
Niwa House, London, by Takero Shimazaki Architects
Niwa House, London, by Takero Shimazaki Architects
Hastings House, East Sussex, by Hugh Strange Architects
Hastings House, East Sussex, by Hugh Strange Architects
The Discovery Centre (DISC), Cambridge, by Herzog & de Meuron and BDP
The Discovery Centre (DISC), Cambridge, by Herzog & de Meuron and BDP
100517120248PM.jpg)
