«ویلای شماره ۹۵» طراحی شده توسط استودیو فران سیلوستره
1404/6/18
در منطقه خوش آب و هوای سوتوگرانده در اسپانیا، «ویلای شماره 95» توسط معمار مشهور، فران سیلوستره، طراحی شده است. طراحی این ویلا از همان ابتدا با هدف به حداکثر رساندن ارتباط میان فضای داخلی و محیط طبیعی اطراف شکل گرفته است تا زندگی روزمره ساکنان با زیبایی‌های منظره پیرامون در هم آمیزد.
طراحی ویلا بر اساس سه حجم ساده و کشیده استوار است که به صورت پویا در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند تا با هندسه نامنظم زمین و جهت‌گیری بهینه نور و منظره، سازگار شوند. این سه حجم، با چیدمان زیگزاگی خود، نه تنها فضاهای داخلی را تعریف می‌کنند، بلکه حیاط‌ها و تراس‌های دلنشینی را نیز به وجود می‌آورند. یکی از خواسته‌های اصلی کارفرما، ایجاد یک تراس بزرگ مرکزی به عنوان یک فضای اجتماعی مشرف به منظره بود که تیم معماری با قرار دادن آن بر روی بام حجم اصلی، به زیبایی به این خواسته پاسخ داده است.
هر یک از این سه حجم، کاربری مشخصی را در خود جای داده‌اند. بالاترین حجم به فضاهای خصوصی و اتاق‌های خواب اختصاص دارد که با دیوارهای شیشه‌ای کشویی، به یک تراس اختصاصی باز می‌شوند. حجم میانی، قلب تپنده ویلا است و فضاهای روزانه مانند سالن نشیمن، غذاخوری، آشپزخانه و دفتر کار را در خود جای داده است. این فضا نیز از طریق یک دیوار شیشه‌ای سرتاسری، چشم‌اندازی بی‌نظیر به خط ساحلی جنوب اسپانیا دارد. پایین‌ترین حجم که بخشی از آن در دل زمین فرو رفته، شامل پارکینگ، فضاهای خدماتی و یک مرکز تندرستی و اسپا است که به یک حیاط خلوت دنج باز می‌شود. در کنار این فضا، استخر و تراس آن قرار گرفته که مکانی ایده‌آل برای استراحت و لذت بردن از منظره است.
یکی از نکات برجسته در طراحی ویلای شماره 95، توجه به پایداری و ماندگاری در طول زمان است. این ویلا با الهام از ویلاهای ایتالیایی دوره رنسانس، به گونه‌ای طراحی شده که بتواند میزبان نسل‌های مختلف یک خانواده باشد. ساختار منطقی و انعطاف‌پذیر فضاها، این امکان را فراهم می‌کند که در آینده با نیازهای متغیر ساکنان خود تطبیق یابد. استفاده هوشمندانه از سیستم‌های انرژی زمین‌گرمایی و هواگرمایی، این ویلا را از نظر مصرف انرژی به خودکفایی رسانده است.
در نمای خارجی ویلا از سنگ طبیعی با رنگ روشن و در فضاهای داخلی از رنگ سفید مینیمال استفاده شده است. این انتخاب مصالح، علاوه بر ایجاد حسی از آرامش و خلوص، به تداوم بصری میان فضای داخل و خارج کمک کرده و طرحی جاودانه و به دور از مدهای زودگذر را به ارمغان آورده است.
طراحی ویلا بر اساس سه حجم ساده و کشیده استوار است که به صورت پویا در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند تا با هندسه نامنظم زمین و جهت‌گیری بهینه نور و منظره، سازگار شوند. این سه حجم، با چیدمان زیگزاگی خود، نه تنها فضاهای داخلی را تعریف می‌کنند، بلکه حیاط‌ها و تراس‌های دلنشینی را نیز به وجود می‌آورند. یکی از خواسته‌های اصلی کارفرما، ایجاد یک تراس بزرگ مرکزی به عنوان یک فضای اجتماعی مشرف به منظره بود که تیم معماری با قرار دادن آن بر روی بام حجم اصلی، به زیبایی به این خواسته پاسخ داده است.
هر یک از این سه حجم، کاربری مشخصی را در خود جای داده‌اند. بالاترین حجم به فضاهای خصوصی و اتاق‌های خواب اختصاص دارد که با دیوارهای شیشه‌ای کشویی، به یک تراس اختصاصی باز می‌شوند. حجم میانی، قلب تپنده ویلا است و فضاهای روزانه مانند سالن نشیمن، غذاخوری، آشپزخانه و دفتر کار را در خود جای داده است. این فضا نیز از طریق یک دیوار شیشه‌ای سرتاسری، چشم‌اندازی بی‌نظیر به خط ساحلی جنوب اسپانیا دارد. پایین‌ترین حجم که بخشی از آن در دل زمین فرو رفته، شامل پارکینگ، فضاهای خدماتی و یک مرکز تندرستی و اسپا است که به یک حیاط خلوت دنج باز می‌شود. در کنار این فضا، استخر و تراس آن قرار گرفته که مکانی ایده‌آل برای استراحت و لذت بردن از منظره است.
یکی از نکات برجسته در طراحی ویلای شماره 95، توجه به پایداری و ماندگاری در طول زمان است. این ویلا با الهام از ویلاهای ایتالیایی دوره رنسانس، به گونه‌ای طراحی شده که بتواند میزبان نسل‌های مختلف یک خانواده باشد. ساختار منطقی و انعطاف‌پذیر فضاها، این امکان را فراهم می‌کند که در آینده با نیازهای متغیر ساکنان خود تطبیق یابد. استفاده هوشمندانه از سیستم‌های انرژی زمین‌گرمایی و هواگرمایی، این ویلا را از نظر مصرف انرژی به خودکفایی رسانده است.
در نمای خارجی ویلا از سنگ طبیعی با رنگ روشن و در فضاهای داخلی از رنگ سفید مینیمال استفاده شده است. این انتخاب مصالح، علاوه بر ایجاد حسی از آرامش و خلوص، به تداوم بصری میان فضای داخل و خارج کمک کرده و طرحی جاودانه و به دور از مدهای زودگذر را به ارمغان آورده است.
