سازه‌ی نازک آلومینیومی برای ورودی پارک مرکزی بلویو
1404/6/23
متن کامل: پیلوتی، یک سازه مدور و چشمگیر در آستانه پارک مرکزی شهر بلویو، واشینگتن است. این اثر که به سفارش شهر بلویو و توسط مارک فورنس ساخته شده، به عنوان یک ورودی نمادین عمل می‌کند که با تلفیقی هماهنگ از ظرافت هنری و نوآوری سازه‌ای، با فضای سبز پارک پیوند خورده است.
این سازه فوق‌نازک و خودایستای آلومینیومی با ارتفاع ۷.۲ متر، از بیش از ۶,۶۰۰ قطعه منحصربه‌فرد و حدود ۱۸۱,۰۰۰ پرچ ساخته شده است. فرم کلی آن تجمعی از چندین چتر است که در یک سطح واحد و فراگیر با هم ترکیب شده‌اند. هر یک از این چترها بر ستون‌هایی باریک و ظریف قرار گرفته‌اند که گویی جاذبه را به چالش می‌کشند. ویژگی برجسته پیلوتی، یکپارچگی کامل اجزای آن است. در اینجا ستون‌ها، سرستون‌ها و سقف سایبان‌مانند، همگی یک کل واحد و خودکفا را تشکیل می‌دهند که در آن، فرم‌های هندسی به شکلی زنده و پویا در هم می‌پیچند.
در امتداد محیط سازه، یک پیش‌آمدگی زیبا با چین‌های درخشان، ضمن تضمین استحکام سازه‌ای، با تزئینات انتهایی خود، یادآور سایبان‌های تاریخی است. سطح پیلوتی نیز با هزاران روزنه کوچک آراسته شده است. این روزنه‌ها که در ابتدا برای سهولت در فرآیند مونتاژ طراحی شده بودند، نقشی دوگانه و شاعرانه ایفا می‌کنند: در روز، نور خورشید را فیلتر کرده و به الگوهای سایه‌روشن رقصان بر زمین تبدیل می‌کنند و در شب، با عبور نورپردازی داخلی، درخششی اثیری به سازه می‌بخشند. به این ترتیب، پیلوتی هم یک مکان و هم یک فانوس راهنما برای بازدیدکنندگان پارک است.
پیلوتی که با هدف تعامل عمیق با جامعه طراحی شده، نوآوری معماری را با زندگی روزمره شهری در هم می‌آمیزد. این اثر تنها یک ورودی کاربردی نیست، بلکه مکانی برای شگفتی است که به هر کسی که زیر سایبان دل‌باز آن قدم می‌گذارد، احساس پناه و تعالی می‌بخشد.
این سازه فوق‌نازک و خودایستای آلومینیومی با ارتفاع ۷.۲ متر، از بیش از ۶,۶۰۰ قطعه منحصربه‌فرد و حدود ۱۸۱,۰۰۰ پرچ ساخته شده است. فرم کلی آن تجمعی از چندین چتر است که در یک سطح واحد و فراگیر با هم ترکیب شده‌اند. هر یک از این چترها بر ستون‌هایی باریک و ظریف قرار گرفته‌اند که گویی جاذبه را به چالش می‌کشند. ویژگی برجسته پیلوتی، یکپارچگی کامل اجزای آن است. در اینجا ستون‌ها، سرستون‌ها و سقف سایبان‌مانند، همگی یک کل واحد و خودکفا را تشکیل می‌دهند که در آن، فرم‌های هندسی به شکلی زنده و پویا در هم می‌پیچند.
در امتداد محیط سازه، یک پیش‌آمدگی زیبا با چین‌های درخشان، ضمن تضمین استحکام سازه‌ای، با تزئینات انتهایی خود، یادآور سایبان‌های تاریخی است. سطح پیلوتی نیز با هزاران روزنه کوچک آراسته شده است. این روزنه‌ها که در ابتدا برای سهولت در فرآیند مونتاژ طراحی شده بودند، نقشی دوگانه و شاعرانه ایفا می‌کنند: در روز، نور خورشید را فیلتر کرده و به الگوهای سایه‌روشن رقصان بر زمین تبدیل می‌کنند و در شب، با عبور نورپردازی داخلی، درخششی اثیری به سازه می‌بخشند. به این ترتیب، پیلوتی هم یک مکان و هم یک فانوس راهنما برای بازدیدکنندگان پارک است.
پیلوتی که با هدف تعامل عمیق با جامعه طراحی شده، نوآوری معماری را با زندگی روزمره شهری در هم می‌آمیزد. این اثر تنها یک ورودی کاربردی نیست، بلکه مکانی برای شگفتی است که به هر کسی که زیر سایبان دل‌باز آن قدم می‌گذارد، احساس پناه و تعالی می‌بخشد.
