«پاویون ماه»، احیای یک گلخانه متروکه در شهر هویژو چین
1404/7/22
آتلیه معماری «گُـو» در شهر هویژو چین، یک گلخانه متروکه را به پاویونی دوطبقه به نام «پاویون مـاه» تبدیل کرده است. این پروژه که با همکاری هنرمندان، میلین گائو و گانگ شو، اجرا شده، از یک بیت شعر کهن چینی الهام گرفته است؛ شعری که شاعری مست و خندان را در میان گلها به تصویر میکشد. این الهام شاعرانه، در طراحی پاویون به یک تجربه فضایی منحصربهفرد تبدیل شده است.
«مـاه» عنصر محوری این سازه است. در یکی از نماها، یک اثر هنری چرخان، تصویری متغیر و بازتابنده از ماه را به نمایش میگذارد که همچون همتایی زمینی برای ماه آسمان عمل میکند. از دور، بازتاب هر دو ماه بر سطح آب برکهای که پاویون را احاطه کرده است، میدرخشند و چشماندازی شاعرانه میسازد.
تیم طراحی در شانگهای، پروژه را با بازآفرینی ساختار گلخانه موجود آغاز کرد. اسکلت سبک و اولیه آن که با مصالح رایج کشاورزی ساخته شده بود، چارچوب اصلی و ابعاد پاویون جدید را مشخص کرد. اگرچه گلخانه قبلی تخریب شد، اما زبان طراحی آن، شامل سقف تخت، قوس میانی و پوشش نیمهشفاف پلیکربنات، در ساختار جدید بازسازی شد.
گانگ شو، هنرمند این پروژه، با استفاده از قطعات فولادی گلخانه قدیمی برای ساخت چهارپایهها و بهکارگیری مواد بازیافتی فشرده برای نشیمن آنها، ایده «استفاده مجدد» را به شکلی خلاقانه گسترش داده است. کف بتنی طبقه دوم، مانند یک عرشه مرتفع، بر شبکهای از ستونهای فولادی نامنظم قرار گرفته و تاسیسات بنا را در خود پنهان میکند. این طراحی از سنت قدیمی بالا کشیدن قایقها در فصل خشکی الهام گرفته شده و هندسهای شبیه به بدنه قایق دارد.
اگرچه بنای گلخانه از بین رفته، اما روح پرورش و رشد در این پروژه زنده است. آتلیه گُـو با ایجاد یک مسیر شیبدار پوشیده از گیاه، مرز میان معماری و طبیعت را کمرنگ کرده است. گیاهان سایهدوست در زیر سکوی بتنی و گونههای بومی در محوطه بیرونی، پیوندی طبیعی میان بنا و چشمانداز اطراف ایجاد کردهاند.
«مـاه» عنصر محوری این سازه است. در یکی از نماها، یک اثر هنری چرخان، تصویری متغیر و بازتابنده از ماه را به نمایش میگذارد که همچون همتایی زمینی برای ماه آسمان عمل میکند. از دور، بازتاب هر دو ماه بر سطح آب برکهای که پاویون را احاطه کرده است، میدرخشند و چشماندازی شاعرانه میسازد.
تیم طراحی در شانگهای، پروژه را با بازآفرینی ساختار گلخانه موجود آغاز کرد. اسکلت سبک و اولیه آن که با مصالح رایج کشاورزی ساخته شده بود، چارچوب اصلی و ابعاد پاویون جدید را مشخص کرد. اگرچه گلخانه قبلی تخریب شد، اما زبان طراحی آن، شامل سقف تخت، قوس میانی و پوشش نیمهشفاف پلیکربنات، در ساختار جدید بازسازی شد.
گانگ شو، هنرمند این پروژه، با استفاده از قطعات فولادی گلخانه قدیمی برای ساخت چهارپایهها و بهکارگیری مواد بازیافتی فشرده برای نشیمن آنها، ایده «استفاده مجدد» را به شکلی خلاقانه گسترش داده است. کف بتنی طبقه دوم، مانند یک عرشه مرتفع، بر شبکهای از ستونهای فولادی نامنظم قرار گرفته و تاسیسات بنا را در خود پنهان میکند. این طراحی از سنت قدیمی بالا کشیدن قایقها در فصل خشکی الهام گرفته شده و هندسهای شبیه به بدنه قایق دارد.
اگرچه بنای گلخانه از بین رفته، اما روح پرورش و رشد در این پروژه زنده است. آتلیه گُـو با ایجاد یک مسیر شیبدار پوشیده از گیاه، مرز میان معماری و طبیعت را کمرنگ کرده است. گیاهان سایهدوست در زیر سکوی بتنی و گونههای بومی در محوطه بیرونی، پیوندی طبیعی میان بنا و چشمانداز اطراف ایجاد کردهاند.
