تادائو آندو از طرحهایش برای «موزه هنر دبی» رونمایی کرد
1404/8/8
تادائو آندو، معمار برجسته ژاپنی، از طرحهای خود برای «موزه هنر دبی» رونمایی کرده است؛ فضایی فرهنگی و نوظهور که در لبهی خور دبی بر فراز آب شناور خواهد بود. سازهای گرد و یکپارچه که روی سکویی دایرهای قرار میگیرد و سطح بتنی روان آن، با خمها و پیچشهایی ملایم به سوی روزنهی شیشهای بالایی امتداد مییابد تا نور کویری را به درون خود جذب کند.
نمای ساختمان که با پنلهای سفید و صیقلی پوشیده شده، با روزنههای مثلثی و متقارن برش خورده است. این روزنههای مثلثی، نور روز را با ظرافتی حسابشده به داخل فضا میتابانند. هنگام غروب، سطح بنا رنگهای گرم آسمان را به خود میگیرد و این هندسهی دقیق را نرم و شاعرانه جلوه میدهد.
در داخل، سبک طراحی تادائو آندو، که مبتنی بر خویشتنداری و دقت است، در بازی نور و بتن نمایان میشود. گالریها در دو طبقهی نخست قرار دارند و حول یک اوکولوس مرکزی، شکل گرفتهاند که نور روز را با درخششی مرواریدی به پایین هدایت میکند. تعامل میان دیوارهای بتنی منحنی و این نورگیر دایرهای، فضایی با روشنایی آرام و متغیر ایجاد میکند که مسیر حرکت بازدیدکننده را بدون نیاز به مرزبندیهای آشکار مشخص میسازد.
در طبقهی بالا، فضای استراحت و رستوران پشت دیوارهای شیشهای تمامقد جای گرفتهاند. از این نقطه، چشماندازی وسیع از خور تا افق شهر دیده میشود. با این قاببندی، معمار، هنر و معماری را در یک پیوند واحد و در بستر دبیِ در حال توسعه جای میدهد. موزه همچنین شامل کتابخانه و فضاهای مطالعاتی است که به پرورش نسل آیندهی هنرمندان و طراحان اختصاص داده شده است.
این موزه به سفارش گروه الفطیم طراحی شده و هدف آن، تبدیل شدن به یک فضای عمومی و بستری برای تبادل خلاقانه است. طراحی آن نشاندهندهی علاقهی دیرینهی تادائو آندو به هندسه و نور است؛ عناصری که در این بستر شهری و دریایی به شکلی منسجم در هم تنیدهاند. پوستهی بیرونی ساختمان صاف و پیوسته است، اما در پسِ خود، دنیایی درونی از حجمهای بتنی و فضاهای خالی منحنی پنهان کرده که حرکت و دید را هدایت میکنند.
نمای ساختمان که با پنلهای سفید و صیقلی پوشیده شده، با روزنههای مثلثی و متقارن برش خورده است. این روزنههای مثلثی، نور روز را با ظرافتی حسابشده به داخل فضا میتابانند. هنگام غروب، سطح بنا رنگهای گرم آسمان را به خود میگیرد و این هندسهی دقیق را نرم و شاعرانه جلوه میدهد.
در داخل، سبک طراحی تادائو آندو، که مبتنی بر خویشتنداری و دقت است، در بازی نور و بتن نمایان میشود. گالریها در دو طبقهی نخست قرار دارند و حول یک اوکولوس مرکزی، شکل گرفتهاند که نور روز را با درخششی مرواریدی به پایین هدایت میکند. تعامل میان دیوارهای بتنی منحنی و این نورگیر دایرهای، فضایی با روشنایی آرام و متغیر ایجاد میکند که مسیر حرکت بازدیدکننده را بدون نیاز به مرزبندیهای آشکار مشخص میسازد.
در طبقهی بالا، فضای استراحت و رستوران پشت دیوارهای شیشهای تمامقد جای گرفتهاند. از این نقطه، چشماندازی وسیع از خور تا افق شهر دیده میشود. با این قاببندی، معمار، هنر و معماری را در یک پیوند واحد و در بستر دبیِ در حال توسعه جای میدهد. موزه همچنین شامل کتابخانه و فضاهای مطالعاتی است که به پرورش نسل آیندهی هنرمندان و طراحان اختصاص داده شده است.
این موزه به سفارش گروه الفطیم طراحی شده و هدف آن، تبدیل شدن به یک فضای عمومی و بستری برای تبادل خلاقانه است. طراحی آن نشاندهندهی علاقهی دیرینهی تادائو آندو به هندسه و نور است؛ عناصری که در این بستر شهری و دریایی به شکلی منسجم در هم تنیدهاند. پوستهی بیرونی ساختمان صاف و پیوسته است، اما در پسِ خود، دنیایی درونی از حجمهای بتنی و فضاهای خالی منحنی پنهان کرده که حرکت و دید را هدایت میکنند.
