موزه هنرهای معاصر تهران در سال ۱۳۵۶ توسط کامران دیبا طراحی شده است .
 : متن منتشر شده توسط کامران دیبا در شبکه های اجتمایی ایشان 

اخیراً یک توریست خارجی که به تهران مسافرت کرده بود، برای من تعریف کرد که برای بازدید موزه به تهران سفر کرده، ولی موزه تعطیل بوده و این تعطیلی چندین روز طول کشیده است !
این اولین باری نیست که ایرانیان و خارجیان از بسته بودن موزه شکایت کرده اند. بجز دوران تعمیرات اساسی، هیچ لزومی ندارد که موزه کاملاً تعطیل شود. هیچ مغازه ای را هم، برای تعویض ویترینش، برای مدتی طولانی تعطیل نمی کنند. موزه ها در گذشته، معمولاً یک روز در هفته تعطیلی داشتند. ولی اخیراً بسیاری از آنها برای کارمندان «شیفت کاری» و یا «ایام کاری» قابل انعطاف می‌گذارند تا موزه را به صورت تمام وقت باز نگه دارند. حتی در بعضی اوقات، یک شب در هفته، درب های موزه را تا دیروقت، به روی عموم باز می‌گذارند تا کسانی هم که در روز فرصت بازدید  ندارند، از این فرصت استفاده کنند .
چند باری است دوستان، راجع به مسدود کردن نورگیرهای گالری ها، شکایت داشته اند. نور مستقیم روی تابلو باعث رنگ پریدگی و تغییر ماهیت اثر هنری می شود. برای جلوگیری از ورود نور مستقیم، تمام نورگیرها به طرف شمال شرقی جهتگیری شده اند. ولی چون جهت آفتاب همیشه با فصل متغیر است، ممکن است تنها یک ماه در تابستان، برای مدتی محدود، نور به صورت مستقیم به دیوارهای گالری بتابد. این مشکل هم با مسدود کردن موقت نورگیر، قابل حل است. همان طور که چتر برای روز بارانی است و دلیلی ندارد که از روی تنبلی، همیشه آن را باز نگه داریم، حال اگر در یک فصل بخصوصی، نور شدید و غیرقابل کنترل باشد، می شود آن را با نصب پرده های «تقلیل نور» عمودی اتوماتیک کنترل کرد. فقط کافی است که از موزه های دیگر در غرب کمی یاد بگیریم.
اخیراً با انتشار تصویری از سیستم آبیاری چمن در محوطه موزه، دوستان زیادی اعتراض کردند. این امر نشانگر یا نموداری است از بی توجهی و عدم کادر کافی کاردان در امر نگهداری ساختمان !
معمولاً فواره ها از لب ساختمان به بیرون آبپاشی می کند نه بالعکس. آبیاری نمای ساختمان غیرقابل توجیه است. ما در فارسی مثالی داریم «آمد ابرو را درست کند، زد چشم را کور کرد!»
کامران دیبا
۹ ژوئن ۲۰۱۵
۱۹ خرداد ۱۳۹۴