رونمایی فاستر و شرکا از کانسپت یات لوکس در نمایشگاه موناکو
1404/7/6
دفتر معماری «فاستر و شرکا»، که سال‌ها در زمینه طراحی دریایی فعالیت داشته، امسال در نمایشگاه قایق‌های تفریحی موناکو از کانسپت جدیدی با نام «Outlier I» رونمایی کرد. این دفتر بریتانیایی پیش‌تر، پروژه‌هایی مانند قایق «آلن ۶۸» و همچنین باشگاه قایق‌رانی موناکو در مونت‌کارلو، را طراحی کرده است. یات جدید، ۸۸ متر طول دارد و چشم‌اندازی تازه از یک مگا یات خلق می‌کند.
در طراحی بیرونی این یات، تیم معماری به نسبت‌ها و سازه توجه ویژه‌ای داشته است. نوارهای افقی شیشه‌ای روی بدنه تیره کشیده شده و تراس‌های زاویه‌دار، هندسه‌ای لایه‌لایه ایجاد می‌کنند که نگاه بیننده را در طول بدنه هدایت می‌کند. معماران با همکاری مهندسان تصمیم گرفتند موتورخانه را به سمت جلوی یات، نزدیک به بخش پیشین، منتقل کنند؛ حرکتی که برای یاتی در این اندازه غیرمعمول است. این جابجایی باعث شد بخش‌های میانی و عقبی از محدودیت‌های مکانیکی آزاد شوند و امکان ایجاد فضاهای زندگی فراهم شود.
در داخل یات، حس گستردگی فضا احساس می‌شود. یک آتریوم مرکزی بزرگ، بخش میانی یات را با نور خورشید پر می‌کند و شیشه‌های سرتاسری کف تا سقف، چشم‌اندازهای ساحل و دریای اطراف را قاب می‌گیرند. سطوح چوبی روشن، پارچه‌های نرم و سنگ‌های صیقلی‌شده با هم ترکیب شده‌اند تا فضایی داخلی ایجاد کنند که هم ساده و هم متین باشد. حرکت در یات از طریق پلکان مارپیچ شفاف و راهروهای وسیع امکان‌پذیر است و فقدان موانع بصری باعث شده فضاهای داخلی به‌طور گسترده‌ای با چشم‌انداز بیرون در ارتباط باشند.
این کانسپت، حدود چهل درصد فضای عرشه بیشتری نسبت به یات‌های معمولی با طول مشابه دارد. بنابراین، تراس‌های وسیع‌تر و مسیرهای بیرونی طولانی و بدون وقفه دارد. عرشه عقبی به‌طور چشمگیری به سمت آب امتداد یافته و حتی با استخر و هلی‌پد یکپارچه شده است. این یات شامل سالن‌های بزرگ فضای باز و مناطق ناهارخوری سایه‌دار است. از سالن اصلی تا عرشه‌های آفتاب‌گیر فوقانی، مهمانان همچنان با چشم‌انداز دریایی اطراف در ارتباط هستند، که نشان‌دهنده توجه تیم طراحی به تجربه‌ای بی‌دردسر و نزدیک به محیط پیرامون است.
در طراحی بیرونی این یات، تیم معماری به نسبت‌ها و سازه توجه ویژه‌ای داشته است. نوارهای افقی شیشه‌ای روی بدنه تیره کشیده شده و تراس‌های زاویه‌دار، هندسه‌ای لایه‌لایه ایجاد می‌کنند که نگاه بیننده را در طول بدنه هدایت می‌کند. معماران با همکاری مهندسان تصمیم گرفتند موتورخانه را به سمت جلوی یات، نزدیک به بخش پیشین، منتقل کنند؛ حرکتی که برای یاتی در این اندازه غیرمعمول است. این جابجایی باعث شد بخش‌های میانی و عقبی از محدودیت‌های مکانیکی آزاد شوند و امکان ایجاد فضاهای زندگی فراهم شود.
در داخل یات، حس گستردگی فضا احساس می‌شود. یک آتریوم مرکزی بزرگ، بخش میانی یات را با نور خورشید پر می‌کند و شیشه‌های سرتاسری کف تا سقف، چشم‌اندازهای ساحل و دریای اطراف را قاب می‌گیرند. سطوح چوبی روشن، پارچه‌های نرم و سنگ‌های صیقلی‌شده با هم ترکیب شده‌اند تا فضایی داخلی ایجاد کنند که هم ساده و هم متین باشد. حرکت در یات از طریق پلکان مارپیچ شفاف و راهروهای وسیع امکان‌پذیر است و فقدان موانع بصری باعث شده فضاهای داخلی به‌طور گسترده‌ای با چشم‌انداز بیرون در ارتباط باشند.
این کانسپت، حدود چهل درصد فضای عرشه بیشتری نسبت به یات‌های معمولی با طول مشابه دارد. بنابراین، تراس‌های وسیع‌تر و مسیرهای بیرونی طولانی و بدون وقفه دارد. عرشه عقبی به‌طور چشمگیری به سمت آب امتداد یافته و حتی با استخر و هلی‌پد یکپارچه شده است. این یات شامل سالن‌های بزرگ فضای باز و مناطق ناهارخوری سایه‌دار است. از سالن اصلی تا عرشه‌های آفتاب‌گیر فوقانی، مهمانان همچنان با چشم‌انداز دریایی اطراف در ارتباط هستند، که نشان‌دهنده توجه تیم طراحی به تجربه‌ای بی‌دردسر و نزدیک به محیط پیرامون است.
040117044829PM.jpg)
